Zamanın ruhu mefhumunu anlayabilmek için ilk önce Hegel'in diyalektik söylemini incelemek gerekiyor. Değişimin çatışma doğurduğuna inanan Hegel, bunların arasındaki ilişkinin de bir yerde tıkandığını diyalektik söylemiyle açıkladı. Bunun gibi zamanın ruhu da, eski yöntemlerin tarihsel bir süreç olduğu, veya başka bir deyişle, şu an yaşanan olayların dengeye gelmesi gerektiği, Hiçbir nedenin çatışma doğurmaması lâzım geldiği öğretisidir. Bunun finali diyebileceğimiz nokta da, değişmeyen idealler mutlak idealizme göz kırpacaktır sanrısıdır.
bugün, bu mefhuma balıklama atlayan insanlar çatışma nazariyyesini öyle bir noktaya getirmişlerdir ki, söylemin içi hiç olmadığı kadar boşaltılmıştır. Devletçi idealar, Otorite denilen sanal aygıtı sağlamlaştırmak için dünyada emperyal saiki kuvvetlendirmiş, zaman ve buna bağlı " güç " muhayyilelerini bu ve bunun gibi uçu açık kavramlara yamama gereği hissetmişlerdir.
Hegel ayrıca , sağ ve sol diyebileceğimiz ideolojilere de referans kaynağı olarak, ilk defa birbirine taban tabana zıt ideolojilerin fikir babası olmuştur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder