Zerreyi kemirince, büyük resmi göremiyoruz. Zerreyi, hiç umursanmayacak şeyleri umursama illetinden dolayı, başka insanların anlamsız kibirlerine araç oluyoruz. insan, evrenin prototipi olduğuna göre, köklerimizi nerede bulacağız ?
kök dediğimiz şey, narsisizmin - narcissisme originaire - kucağına düştüğünde, bu yamulmuş manzara karşısında simetri hastalığına yakalanmak istenen bir şey olmasa gerek; bir insanın kendini tatmin için yapmış olduğu şeylere, bile bile aracılık etmek, gerizekâlılıktan başka bir anlama gelmiyor.
insan, kibrini aşarsa, değersiz olduğu sanrısıyla kuvvetli bir travma geçirir herhâlde : tatminsizlikle gelen şuursuzluk, şuursuzlukla gelen ' diğer insanlara araç gözüyle bakmak ', esasında orospu çocukluğunun mümessilliğidir...
Çok beğenerek okudum yazılarınızı takip ediyorum okurmusunuz bilmiyorum ama mail adresiniz olmadığından burdan yazmak zorunda kaldım mekki olunmaz elbette mekki yolundan gitmek için desem abartılı olur mu bilmiyorum ama ne yapmak gerekir neler okumak... geç kalmış bir örenci olarak umarım okursunuz...
YanıtlaSil