Turgut Uyar

Bana her zaman Ankara tenâkuzunu ( çelişkisini ) hatırlatan, kent mağduru, şiirleriyle şehir havasını veren, kendi kalbini ortaya sunmuş şair. Kalbi açığa vurmak her zaman tercih edilen bir şiar değil; insanın aslında en mahrem yeri olan kalbini, enfes ve zekâ dolu metaforlarla bize miras bırakan Uyar'ı, yine kendi dizeleriyle ve yine şu anda tüm anarşist duygularımla selamlıyorum.

Uyar'ın dizeleri benim için, " gece demir köprülerden geçmiş tren ", derinlik sarhoşluğu, tâ kökünden hayatı tanımamı pekiştiren modern insan sentezidir. O sentez her zaman bu kadar yalın, insanlara aksettirilmemiş.